In het dagelijkse leven ben jij geen deurmat. Integendeel, jij staat je mannetje,
deelt graag de lakens uit en hebt het hoogste woord.
Maar zo af en toe heb je de behoefte om erg onderdanig te zijn aan mij, jouw Meesteres.
Je onderdrukt te voelen, zo laag mogelijk bij de grond om zodoende het gevoel van
onderdanigheid optimaal te ervaren.
Wanneer je vanaf de grond opkijkt naar mij, weet je dat het verschil nu heel
duidelijk is: jij op de grond en ik, de Meesteres, die boven jou uit torend.
Zo is het goed, zo ben je klaar voor mijn eerste stap op jou, mijn kleedje,
mijn deurmatje, mijn voetveeg maar altijd gerespecteerde slaaf.
Die eerste stap is met mijn blote voet op jouw lijf. Zo kan ik de warmte van
jouw lijf goed voelen, langzaam de druk opvoeren en alle plekjes van jouw lijf aftasten. Skin to skin.
Zowel staand (op 1 been of volledig) op jouw lijf, maar ook gezeten in mijn stoel
lopen mijn voeten over jou heen, veeg ik ze aan je af. Plaats ik mijn voet over
jouw gezicht en voel de warme adem tussen
mijn tenen door. Misschien voel ik het puntje van jouw warme, natte tong aan mijn voetzool en moedig ik je aan vooral verder te gaan.
Plezier voor twee toch?
We gaan verder en ik beslis ter plekke welke schoenen of laarzen ik aantrek.
Met brede hakken of de dunne, metalen stiletto's? De slippers of misschien mijn
sportschoenen? De stoere rijlaarzen of mijn cowboylaarzen met puntneus?
Elke hak laat een indruk achter, pijnlijk of alleen maar plagend. Zwaar zal het zijn voor je, want wanneer ik eenmaal begin ben ik niet snel te stoppen.
Op jouw tepel past mijn metalen hak erg mooi en je kreunt wanneer ik mijn hak in jouw tepel boor. Jouw ballen plet ik natuurlijk ook graag, maar welke hak zal ik daarvoor gebruiken? Ben ik in een beste bui en gun ik jou dat gevoel gewoon, dan
trek in mijn schoenenkast royaal open.
Ik wil je zien zweten, horen kermen, afdrukken van mijn schoenen zien op jouw lijf.
Willekeurig gezet of in een mooi patroon.
Jouw lijf is mijn canvas en ik ga beginnen met de eerste streek.