Een fijne nacht, slaaf(Deel 7)

 

Het zweet breekt mij uit wanneer ik het groepje zie naderen en ik bons
en schop uit alle macht tegen de deur. "Meesteres Kate, laat mij erin
alstublieft!!!!!!!"
Ik hoor mijn tenen kraken tegen de houten deur, maar dat is voor later
zorg: ik moet naar binnen! 'Laten ze mij alsjeblieft niet zien', jammer ik.
Ze zijn nog een paar stappen bij mij vandaan en ik hoor ze al joelen
"Kijk nou es wat daar staat! Kom, we gaan het van dichtbij bekijken!"

In blinde paniek doe ik een stap achteruit en ram mijn schouder tegen de
deur die meteen meegeeft. Ik schuif in volle vaart de marmeren vloer op en knal tegen de tochtdeur, Hare Bereidwilligheid doet snel de deur achter mij dicht.
"Kon je niet gewoon wachten tot ik de deur open deed, het leek wel alsof de deur ingetrapt werd, idioot!" snauwt Ze.
Ik zie sterretjes en mijn toch al pijnlijke knie overtreft zichzelf. Ik proef bloed in mijn mond en mijn neus doet pijn. Focking pijn, ja!

Ze stapt nu over mij heen en landt daarbij met haar stilettohak op mijn hand en ik gil het uit. "Sta op, rund! Heb je mijn tasje bij je? Denk erom dat je de inhoud niet kapot hebt gemaakt, want dat zul je

Krakend en piepend kom ik overeind en zie dat er een plasje bloed onder mij ligt, mijn hand vertoont een dieprode indruk van Haar hak en en ik ben duizelig. Misselijk ook.
Hoe lang gaat dit nog duren? Wat moet ik nog doorstaan? Vind ik dit wel
leuk eigenlijk? Mankend strompel ik met het tasje in mijn handen naar de grote ruimte waar ik de dames hoor praten en lachen.
"Ik ga geen genade vragen. Ik geef niet op!" Als een mantra herhaal ik het in mijn hoofd en ik neem mijzelf voor erachter te komen hoe laat het is en hoeveel uren ik nog moet lijden.

"Ach, arme jongen! Wat zie je eruit, wat is er gebeurd? Kom even zitten en laat me je bekijken! Je neus bloedt en oh, volgens mij is je tand door je lip gegaan. En je zag er al niet zo geweldig uit. En mijn hemel, die knie van je. Doet het zeer als ik hier knijp?" aldus oma.

Hare Ondoorgrondelijkheid komt erbij staan, bekijkt mijn gehavende gezicht en knie en zegt dat ik maar even een ijsje uit de vriezer moet pakken en erop sabbelen. Zo heb ik meteen wat vocht binnen en mijn dikke lip zal vast sneller slinken.
Stel je voor dat Zij het voor mij zou pakken zeg! Zo kreupel als ik mij voel
schuif ik naar de vriezer en pak een ijsje uit het bakje, stop het in mijn mond en begin te likken.
Eindelijk even rust, denk ik. En aangezien de dames nu bijeen staan te
fluisteren en vast een volgend plannetje aan het smeden zijn, moet ik ook echt even proberen te genieten hiervan. Dus sabbel ik verder en bekijk voor zover mogelijk de schade aan mijn lijf waar nog geen zweep aan te pas is gekomen. Hoe wonderlijk eigenlijk.
Wonderlijk smaakje van dat ijsje ook wel trouwens, een beetje wee en zoet. Net als dat goedje dat ik van de tafel in de andere kamer oplikte.
Ik kan en wil mij er niet eens meer druk over maken, ik ben kapot en heb gewoon dorst en als dit het enige is wat Ze mij gunt qua vocht, so be it.

Oma komt met twee watjes naar mij toe en zegt dat ik ze in mijn
neusgaten moet stoppen, omdat bloeddruppels op de vloer niet kunnen.
Goh, wat attent van haar om zich druk te maken over de vloer in plaats van mijn neus.
Voor de spiegel bekijk ik mijzelf even en schrik mij nu echt te pletter: naast alles wat er al op en aan mijn gezicht mankeerde, is mijn neus nu ook nog eens blauw en opgezwollen en heb ik een dikke lip die bloedt.
De watjes kunnen er ook nog wel bij dan en ik prop ze in mijn neusgaten.
Ieuuwwww, dat doet zeer zeg!! En dat ijsje heeft nou ook nog niet echt
geholpen, mijn lip is nog hartstikke dik en hoe moet ik nou straks beffen?

De dames schateren het uit bij iets wat Hare Geinigheid zegt en vervolgens loopt Ze naar de keuken. "Ja echt hoor, elk bakje heeft z'n eigen stokje met daarop de naam geschreven van de betreffende slaaf. En iedere keer wanneer de slaaf mag klaarkomen in een klein glaasje, doe ik dat in zijn eigen bakje hier in de vriezer.
Wanneer het bakje eenmaal vol is en ik geef toestemming, dan mag de slaaf in kwestie zijn eigen gemaakte sperma-ijsje oplikken"

Bij die laatste woorden van Hare IJzigheid kijkt Ze van het lege stokje op het aanrecht naar mij en ik voel het bloed uit mijn hoofd wegtrekken.
"Heb jij het ijsje van Dirk-de-Druiper opgelikt??"

 

Wordt vervolgd: