Een man met ballen, zo zie jij jezelf wel en anderen jou ook.
Dat is over het algemeen best een fijn en veilig gevoel, maar soms kan het ook een kleine last zijn.
Die ballen dus of eigenlijk waar het voor staat: mannelijk, zelfverzekerd, doortastend. Een echte bikkel.
Die ballen stellen jou in staat om je leven enigszins te leiden zoals jij dat graag hebt, maar diezelfde ballen scheppen ook verwachtingen.
Altijd sterk zijn, nooit bang, altijd een juist antwoord weten, leiderschap op je nemen, richting geven en anderen sturen.
En dat is over het algemeen best fijn, want daarbij voel jij je goed en het past bij jou.
Maar zo af en toe wil je weleens van die ballen af. Niet lichamelijk natuurlijk, want aan castratie doe ik niet.
Maar geestelijk zou je weleens met wat minder ballen toe willen, alleen hoe doe je dat?
Alleen geestelijke onderwerping bij mij, de Meesteres, voelt al als een heerlijke stap in de richting. Hoe fijn is het om de touwtjes echt uit
handen te geven en (binnen jouw harde grenzen) mij te volgen en je te laten sturen.
Alleen wanneer dat niet zo gemakkelijk gaat, heb ik daar natuurlijk een prima (en erg doeltreffend, al zeg ik het zelf) middeltje voor: ballbusting!
Met bibberende knietjes zie jij hoe ik mijn voorbereidingen tref: ik zet je muurvast aan het Andreaskruis, benen wijd gespreid en kijk je nogmaals aan:
ben je er klaar voor, slaaf?
Wees niet te angstig, want ik haal niet meteen vol uit met de punt van mijn laars. Ben je gek! Dan is mijn lol veels te kort, want na een volle aanslag
op jouw kroonjuwelen schreeuw je vast om genade. Zoveel ballen heb je dan weer niet. Ha!
Nee, wellicht wil ik eruit halen wat erin zit en begin ik met mijn blote voet. Wat lichte trapjes tegen jouw ballen en ik let vooral op jouw blik.
En die blik gaat mij al snel vertellen dat je er, hoe gek het je misschien ook in de oren klinkt, toch naar uit ziet om verder te gaan.
Ik doe een stapje naar achteren om vervolgens wat feller uit te kunnen halen. Oempfff, ik hoor je zacht kermen en diep ademhalen. Je komt in de mood, mooi zo!
Tijd voor mij om mijn pumps of laarzen aan te trekken, de impact van zoiets vind ik geweldig en ik kom nu echt op dreef.
Een beetje teasen hoort er bij, vind ik. En jij staat in spanning af te wachten of mijn volgende uithaal hard of zacht zal zijn.
Vraag zelf maar om de volgende trap in je ballen. Moeilijk? Vast wel! Onmogelijk? Nee!
Ben je een gevorderde die regelmatig in zijn kroonjuwelen en mannelijkheid wordt aangetast? Dan mag je los voor mij komen te staan met jouw benen wijd.
Waar je vastgebonden aan het kruis je nog kon verschuilen achter het feit dat je vast stond (ik wilde wel weglopen, maar het kon niet. Echt waar!) is dat nu niet mogelijk.
Nu komt het echt op ballen aan en moet jij jezelf aanbieden en ook nu vragen om een trap tegen je ballen.
Weer doe ik een stapje naar achteren en ik zie je twijfelen. Zal ik blijven staan of wegrennen?
Natuurlijk ren je niet weg, je verlangt naar het gevoel dat ik mijn voet beweeg en deze op je af ziet komen. Recht in je kruis!
Je slaat dubbel van de pijn, je kronkelt en jammert. Geen enkel mededogen heeft de Meesteres voor jouw ballen. Zo belangrijk zijn ze toch niet?
Wederom kom je omhoog, recht je je rug en smeekt mij nu om de volgende uithaal.
Waar voor anderen jouw mannelijkheid zo belangrijk is en geprezen wordt, kijk ik je nu smalend aan en doe weer een stapje naar achteren..
Laat je maar gaan, wees maar bang, laat mij de leiding maar nemen.